Du
hast mi fortgschickt, hast bloß no gsagt: konnst geh! Für
di is's aus, dees Spui. A Spui wars net für mi. Dees
Spui is aus, i konn geh. So weit bis i nix mehr spür.
Verlorn is verlorn. Gwinner gibts koan. Fortgschickt
hast mi. Aber mei Herz ghört immer no dir.
Und
i habs probiert: hab mi von dir wegdraaht. Hab mi in'n Sturm
gstellt, damit er mi weggawaaht. Hab nimmer gwart', nimmer
zruckgschaut. Bin einfach naus bei der Tür. Vorbei is
vorbei. Laß los und sei frei. I habs probiert. Aber
mei Herz ghört immer no dir.
Und
i hab mir gsagt: es muaß aan Ausweg gebn! Was brauch i
di no weiter in mei'm Lebn! Warum denn woana? 'S waar doch
glacht wenn i jetzt d'Nerven verlier! Sei a Kerl! Sei a Mo!
Schau di um! Schau di o! Dees hab i mir gsagt. Aber mei
Herz ghört immer no dir.
'S
Jahr geht vorbei, zum zwoaten Moi jetzt scho. I hab mir
Handschuh 'kauft und ziag mi wärmer o. Sollt i net
endlich nach dir schaun? Oder kaamat i immer no zfrüah? Da
drüben auf de Höhn schmuizt's Eis unterm Föhn.
Und 's Jahr geht vorbei. Und mei Herz ghört immer no
dir.
|